ચલતે ચલતે – III

કાલે એક ફ્રેન્ડ નો એસ.એમ.એસ. આવ્યો  –

જિંદગી તો અપને હી કદમો પે ચલતી હૈ “ફરાઝ” ,

ઔરો કે સહારે તો જનાઝે ઊઠા કરતે હૈ .

આ જ શે’ર ૨૩ માર્ચ અને એના સિવાય પણ ઘણીવાર મેસેજ/ફેસબુક.ઓરકુટ વગેરે સોશ્યલ નેટવર્કીંગ સાઇટસ પર પણ જોવા મળતો પરંતુ એ આવી રીતે –

जिंदगी तो अपने दम पर जी जाती है,

दुसरो के कंधो पे सिर्फ जनाज़े ही उठा करते है !!

કુણાલ ધામીને [કે જે મારા માટે હંમેશા ડિકશનરી/પુછપરછ કેન્દ્ર સમાન છે! 😉 ]  પુછ્યુ  તો એ શ્યોર ન હતો એટલે થયું કે ચાલો બ્લોગ પર મૂકીયે, કોઇક પાસે માહિતી હશે તો જાણવા મળશે. હા, તો કોઇ કહી શકશે કે

આ ફરાઝનો શે’ર છે ?!

કે

આ શે’ર ભગતસિંહના મુખે રમતો ?

કે

પછી એનીથીંગ એલ્સ?

-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-

આજે કસકની સ્કૂલમાં એન્યુઅલ એક્ઝીબીશન હતું એમાં મજા આવવી સ્વાભાવિક છે, બાળકોએ ઘણા બધા અલગ પ્રોજેક્ટ બનાવ્યા હતા, આમ તો સીલેક્શન મુશ્કેલ હોય પણ  કંઇ વધુ બોલ્યા વગર એમાંથી મેં ખેચેલી ત્રણ તસ્વીર મૂકુ છું, એ માણો –

ખમણ ઢોકળા - ગાંઠીયા (વણેલા અને ફાફડા) જલેબી

ઉપરની તસ્વીર જોઇને  મોઢામાં પાણી આવી ગયુ? અસલી લાગે છે ને? કહો કઈ વાનગી શેમાંથી બનાવેલી છે ?

ઘણા ગુજરાતીઓ ને ગુજરાતી તો ખાસ ન ભાવે/ફાવે.. પણ કોઇ બાત નહી બચ્ચા પાર્ટીએ આ બીજી ડિશ (સાઉથ ઇન્ડિયન)બનાવી એ જરા (ચાખી) જુવો .  સવાલ તો એ જ જે ઉપરની તસ્વીરમાં પુછ્યો…

ઇડલી - મેંદુવડા

ઊનાળીની મૌસમમાં ખાવા – ખાવાની વાતો જ ન કરાય ને? ચાલો ન્હાવાની વાતો નહી પણ કમ સે કમ ગરમી ન લાગે એવો ફોટો જોઇએ –

હિમાલય અને નદીઓ

કેમ? બરાબર છે? એ.સી. ની જરૂર નથીને? ચાલો ત્યારે તમે આરામથી ટાઢક કરો હું અહીં વિરામ કરું.

પિકનિક નો મૂડ ગુલાબી

ચંદ્રકાન્ત બક્ષીએ કૉલમની શરૂઆત મહોમ્મદ માંકડની સલાહથી કરી હતી જેમાં ‘મૂડગુલાબી’ નામની કૉલમ અને  એમાં લેખનું ટાઇટલ ‘પિકનિક’  રાખ્યું  હતું એવું કંઇક યાદ છે. યાદ-દાસ્તના સહારે લખતો હોવાથી માહિતી દોષના ભરપુર ચાન્સ છે- તો સુધરાવજો પ્લીઝ . હા, તો ત્યારબાદ માંકડ સાહેબે ઉલ્ટા પુલ્ટા કરીને કૉલમનું નામ ‘પિકનિક’ અને લેખનું નામ ‘મૂડ ગુલાબી’ કરી નાંખ્યુ હતું ! પરંતુ આ પોસ્ટ નથી બક્ષીબાબુ પર કે નથી કૉલમ, સાહિત્ય પર પણ આ તો કાલે અમારો કસક સ્કૂલ દ્વારા પિકનિક પર ગયો અને એનો મૂડ ગુલાબી ગુલાબી જોયો હતો એટલે બંધ બેસતુ ઠોકી દિધુ!

હા, તો અમારા કસક બાબુ આજે પિકનિક પર છે, ગઈકાલે રાત્રે 10 વાગ્યે ગયો અને આજે રાત્રે 10-11 રિટર્ન આવશે. રૂપિયા છે 1100 (અંકે પૂરા એક હજાર અને એક સો  LoL) . આ ચાર્જમાં  ત્રણ ટાઇમ ખાવાનું (બ્રેક ફાસ્ટ, લંચ અને ડિનર)  તેમજ  સ્લીપીંગ કૉચનું ભાડાંનો સમાવેશ  છે. સ્થળની વાત કરીયે તો નળ સરોવર, ગાંધીનગરનો ઇન્દ્રોડા પાર્ક અને અમદાવાદનું સાયન્સ સીટી તેમજ  કાંકરિયા ઝુ. (અમે ઑલરેડી આ બધુ એને ત્રણ વરસ પહેલા બતાવી ચૂક્યા છીએ) એ ભાઈતો “ખુચી” થતાં થતાં બસમાં ચડી ગયા પણ બસ ઉપડી એટલે એની માંની આંખમાંથી દડ દડ આંસુડા પડવા લાગ્યા! મેં કહ્યુ અરે ગાંડી, આપણે એને પિકનિકમાં મોકલ્યો  છે, “તારે ઝમીં પર”ની  જેમ કંઇ હૉસ્ટેલમાં થોડો મોકલ્યો છે? પણ જયશ્રીનું કહેવું કે આખી રાત છોકરો જાગશે, સવારે એની દૈનિક ક્રિયાઓ પતાવવામાં કોણ મદદ કરશે ? પિકનિક દરમ્યાન બરાબર ખાશે કે નહી …. આવા અનેક સવાલોના જવાબ મારા પાસે ન હતાં કેમ કે એ સવાલ એક માં ના હતા ને?

બીજી એક વાત કે આ પહેલા ગયા વરસે પણ એકવાર કસક અહિં કચ્છમાં આવેલ કાળો ડુંગર જઈ આવ્યો છે પણ એ તો વહેલી સવારે નીકળ્યા હતાં ને રાત્રે પરત આવી ગયેલ. અને એ વખતે અમને જે વાતો જાણવા મળી એનાથી ખ્યાલ આવે છે કે  સગવડતા સાચવવા ના બહાને માં-બાપ  એમના સંતાનોને અજાણતા કેવા બગાડતા હોય છે? જેમ કે 10-12 વરસની ઉંમરના બાળકોને મોબાઇલ, એમથ્રી પ્લેયર, કેમેરા અને ચોકલેટ્સની રીતસરની થેલીઓ આપે! તેઓ કેમ નહી સમજતાં હોય કે આ બધી વસ્તુઓથી એમનો પિકનિક નો મુખ્ય ઉદ્દેશ તો માર્યો જ જાય ને?

આજે તો આટલું બસ બાકી હવે પછીના થોડા દિવસો અમારે (પિકનિકની વાતોના માટે) ગુડ લીસનર નો રોલ પ્લે કરવાનો આવશે ને?